CE1D Frans

1. Mijn eerste stelregel was om de wetten en gewoonten van mijn land te gehoorzamen, mij voortdurend te houden aan de godsdienst waarin God mij de genade had geschonken om van jongs af aan onderwezen te worden, en mijzelf in alle andere zaken te richten naar de meest gematigde opvattingen en het verst verwijderd van overdaad, die in de praktijk algemeen werden aanvaard door de meest verstandige van degenen met wie ik zou moeten samenleven; Want vanaf dat moment begon ik mijn eigen meningen als niets te beschouwen, omdat ik ze allemaal wilde onderzoeken, en ik wist zeker dat ik niet beter kon doen dan die van de verstandigste mensen te volgen. Mijn tweede stelregel was om zo standvastig en vastberaden mogelijk te zijn in mijn handelen, net als reizigers die, als ze verdwaald zijn in een of ander bos, niet moeten dwalen, soms naar de ene kant draaien, soms naar de andere, en nog minder op één plek blijven staan, maar altijd zo recht mogelijk naar dezelfde kant lopen, en die niet om zwakke redenen veranderen, zelfs als alleen het toeval hen heeft bepaald die kant te kiezen; Want op deze manier, als ze niet precies gaan waar ze willen, zullen ze in ieder geval ergens aankomen op het einde, waar ze waarschijnlijk beter af zijn dan in het midden van een bos.' Gedragsregels, door René Descartes. In dit uittreksel vindt Descartes dat het de voorkeur verdient :

2. Als je verdwaalt in het bos," legt de Franse filosoof uit, "moet je :

3. Volgens dit uittreksel impliceert Descartes:

4. Ten eerste, om het over mijn humeur te hebben: ik ben melancholiek, en wel in zo'n mate dat ik de afgelopen drie of vier jaar nauwelijks drie of vier keer heb zien lachen. Het lijkt me echter dat mijn melancholie heel draaglijk en mild genoeg zou zijn als het alleen van mijn temperament kwam; maar er komt zoveel van elders naar me toe en het vult mijn verbeelding op zo'n manier dat ik meestal ofwel droom zonder een woord te zeggen, of ik hecht bijna geen waarde aan wat ik zeg. Ik ben erg close met degenen die ik niet ken, en ik ben zelfs niet extreem open met de meesten van degenen die ik wel ken. Het is een fout, dat weet ik, en ik zal er alles aan doen om die te corrigeren. La Rochefoucauld, Zijn portret door hemzelf, 1658 In dit uittreksel is La Rochefoucauld van mening dat :

5. Volgens La Rochefoucauld is melancholie :

6. Als de gelegenheid om je diensten te belonen zeldzamer is dan ik zou willen, zal ik je in ieder geval, terwijl ik wacht tot ze zich voordoen, enkele tekenen geven van de achting en bijzondere genegenheid die ik voor je heb: bewaar dit portret dat ik je stuur als een verzekering van mijn gevoelens. De eenvoud van het geschenk moet u bewijzen dat ik niet wilde dat het iets meer zou hebben dan wat het bevat, en dus niets boven de prijs die u ervoor wilt betalen. Lodewijk XIV, aan de Prins van Vaudemont (1702) In deze brief schrijft Lodewijk XIV :

7. Volgens dit uittreksel hangt de waarde van het verzonden portret af van :

8. Iedereen die nu duidelijke principes van sociale organisatie verdedigt, wordt bijna zeker als onrealistisch en doctrinair bestempeld. In de sociale theorie weigeren vast te houden aan vooraf vastgestelde principes, problemen zogenaamd "op basis van de feiten" beoordelen, is waar we het teken van wijsheid zijn gaan zien: zich laten leiden door opportunisme en bereid zijn compromissen te sluiten tussen tegenstrijdige standpunten. En toch hebben principes, zelfs als ze niet expliciet waargenomen worden wanneer een bepaalde beslissing ze begaat, of er alleen zijn als vage ideeën over wat gedaan of niet gedaan wordt, hun eigen manier om onze aandacht te trekken. Door de slogan "Noch individualisme, noch socialisme" te volgen, drijven we dus snel af van een maatschappij van vrije mensen naar een andere, die in essentie perfect collectivistisch is. Friedrich Hayek, True and False Individualism, University College, Dublin, 17 december 1945 Volgens Hayek moet de organisatie van een samenleving gebaseerd zijn op :

9. Volgens dit fragment is iedereen die beweert sociale organisatie te benaderen door de principes :

10 "Overal waar zij de macht heeft gegrepen, heeft de bourgeoisie feodale, patriarchale en idyllische relaties met voeten getreden. Alle complexe en gevarieerde banden die de feodale mens verbond met zijn natuurlijke superieuren zijn zonder pardon verbroken, waardoor er geen andere band meer overbleef tussen mens en mens dan koude rente en de harde eisen van contante betaling. Het heeft de heilige sensatie van religieuze extase, van ridderlijk enthousiasme, van traditionele sentimentaliteit, verdronken in het ijzige water van egoïstische berekening. De bourgeoisie heeft alle activiteiten die voorheen als eerbiedwaardig en met heilig respect werden beschouwd van hun aureool ontdaan. De dokter, de advocaat, de priester, de dichter en de wetenschapper zijn allemaal huurlingen geworden. De bourgeoisie heeft de sluier van sentimentaliteit weggetrokken die de familiebanden bedekte en heeft ze gereduceerd tot louter geldrelaties... De bourgeoisie kan niet bestaan zonder een voortdurende revolutie van de productie-instrumenten, dat wil zeggen de productievoorwaarden, dat wil zeggen de sociale relaties... Deze voortdurende omwenteling van de productie, dit voortdurend schudden van het hele sociale systeem, deze onrust en voortdurende onzekerheid onderscheiden het bourgeoisie-tijdperk van alle voorgaande... Alles wat vast en blijvend was, gaat in rook op, alles wat heilig was, wordt ontheiligd, en de mensen worden uiteindelijk gedwongen om hun bestaansvoorwaarden en hun onderlinge relaties met ontgoochelde ogen te bekijken... De bourgeoisie heeft het platteland aan de stad onderworpen, ze heeft de boerenvolkeren ondergeschikt gemaakt aan de bourgeoisvolkeren...". Karl Marx en Friedrich Engels Het Manifest van de Communistische Partij (Manifest der kommunistischen Partei), 1848 10. In dit uittreksel stellen Marx en Engels dat: